25.01.2018 17:07

Poetycki labirynt emocji

GALERIA

Gnieźnieńska filia Publicznej Biblioteki Pedagogicznej w Poznaniu zaprosiła do siebie dziś młodzież z II LO. Uczniowie spotkali się z młodą gnieźnieńską poetką, Izabelą Paszko i mieli okazję posłuchać jej wierszy.

Izabela Paszko jest z wykształcenia psychologiem i pracuje z dziećmi niepełnosprawnymi. Jesienią ubiegłego roku wydała swój debiutancki tomik poezji, zatytułowany „List do marzenia”.

"Zaczęłam pisać wiersze, by dać ujście emocjom – mówi I. Paszko. - Najpierw było to tylko kilka wierszy, może z pięć. Potem dłuższy czas nie pisałam, a później znowu. I znów była przerwa, a potem już zaczęłam pisać dużo. Z każdego okresu wiersze są troszkę inne, o czymś innym”. Jej twórczość spotkała się z dużym uznaniem. Już pierwszy wieczorek poetycki, który odbył się w CAS Largo przed kilkoma tygodniami, był dla poetki dużym sukcesem.

"Poezja Izabeli Paszko ma niezwykłą moc terapeutyczną. Oddaje za pomocą słów szeroki wachlarz wszelkich możliwych stanów psychicznych” - napisała w recenzji tomiku Mieczysława Skrzypczak, kierowniczka gnieźnieńskiej filii PBP. Zaprzyjaźniona z autorką gnieźnieńska malarka - amatorka, Anastazja Holland, dodała zaś od siebie: "Poezja Izabeli Paszko jest labiryntem ekletycznych emocji. W każdym wierszu można odnaleźć poezję skłębionych uczuć a zarazem prozę brutalnej codzienności. Jest więc ona przeznaczona dla każdego, kto w chwilach zwątpienia potrzebuje ukojenia."

Wierszy p. Izabeli wysłuchało z uwagą kilkudziesięciu młodych ludzi, którzy przyszli ze swoimi nauczycielami. Wysłuchali oni takich wierszy, jak m.in.: „List do marzenia”, „Naiwna”, „Drzewo rodzinne”, „Nic” czy też erotyk „Smak rozkoszy”. Niektóre z nich autorka zaprezentowała sama, inne zaś towarzyszący jej przyjaciele: Andrzej Malicki – doskonale znany gnieźnieński aktor, Marek Cybułka oraz gospodyni miejsca, Mieczysława Skrzypczak. Autorce towarzyszył także Rafał Bielasik, który spośród jej wierszy wybrał dwa nieco zabawne - „Chodzę po płocie” i „O artyście” - napisał do nich muzykę i zaśpiewał. Autorka podjęła też próbę rozmowy z młodzieżą o twórczości i zachęcenia ich, by pisali, wyrażali swe emocje, by mieli odwagę tworzyć.

Prawdopodobnie nie było to dla tych młodych ostatnie spotkanie z ciekawą twórczością Izabeli Paszko. Jak się dowiedzieliśmy, jest już pomysł, by jej wiersze wykorzystać na lekcjach języka polskiego, przetwarzać je, mieszać w słowach, bawić się poezją w twórczy sposób. (maw)